Vanaf morgen moet papa Dirk niet meer met zijn plastic zakje met boterhammekes naar het werk… Maar met deze unieke messenger bag gemaakt door het vrouwke! In het echt nog veel schonere kleurtjes… Hopelijk lukt het me nog daar een foto van te maken de komende dagen.
Met een klik-systeem sluitingske voorzien onder de flap:
2 voorzakjes voor gsm, sleutels:
Al de rest veilig achter een rits verborgen, die aan beiden kanten open kan, of helemaal open kan zodat je de ‘flapjes’ helemaal opzij kan doen en goed aan de inhoud van je tas kan. Deze foto benadert trouwens het best de echte kleur, vind ‘k. Zo jammer dat het stofje op is trouwens… ik ben er zo fan van! Hier werd het al eens eerder gebruikt trouwens.
Aan de achterkant nog twee open zakjes:
En natuurlijk een heel erg lange, verstelbare schouderband:
Het buitenstofje is een stevig gabardine-achtig-stofje gekregen van mijn stille weldoener… Het binnenstofje, blauw met witte bolletjes, kocht ik lang geleden op het stoffenspektakel. Dat moest natuurlijk voorzien worden van een binnenzakje met rits en met naam:
En aan de andere kant nog een zakje met drukknoop:
En dan het moeilijkere.. uitleggen waar het patroon vandaan komt… een combinatie van tuto’s… Ik haalde de inspiratie onder andere hier en hier en hier en combineerde het tot dit exemplaar.
Stiekem hoopte ik nog wel een beetje dat hij ze niet zou willen en ik ze zou mogen gebruiken om te gaan werken.. maar helaas, ze werd al goedgekeurd en in beslag genomen… Voor mezelf dan maar iets anders verzinnen… Ik heb al wat in mijn hoofd zitten in ieder geval!
En omdat mijn kleine ventje buikgriep heeft, maakte ik ook maar een knuffel-eendje om de pijn wat te verzachten. Snel beter worden, lieve Mathias:
Een ideaal projectje om wat restjes op te maken, in dit geval nicky velours en tricot. En helemaal gemaakt op de borduurmachine, buiten het keergat, dat moet met de hand gesloten worden.
De blog van Dirk, Tine en Mathias 